Angst voor fouten, mislukking, veroordeling van buitenaf, onwil om actief te handelen, beslissingen te nemen en de gevolgen te "ontrafelen" - er kunnen veel redenen zijn voor het infantiel vermijden van verantwoordelijkheid. Maar het is de verantwoordelijkheid die een volwassene onderscheidt die zelfverzekerd en vrij door het leven loopt, van een laffe matras die liever lijdt, druk is, over het leven klaagt, maar in een vreemde boot vaart.
Gebruiksaanwijzing
1
Zie jezelf als een kind. Je had zoveel creatieve energie, enthousiasme, je wilde alles proberen en het idee om op te groeien en onafhankelijkheid te verwerven leek zo aantrekkelijk. Nu je volwassen bent, liggen alle mogelijkheden eindelijk voor je open, maar ben je al "begraven" in je twijfels en angsten en durf je niets te doen. Maar alles wat nodig is, is om een keer een beslissing te nemen en te beginnen met acteren!
2
Elke keuze impliceert uw verantwoordelijkheid. Natuurlijk is het niet zo geweldig als het gaat om het kiezen tussen rijst of pasta voor het avondeten, maar als je niet eens zelf kunt beslissen, hoe ga je dan om met je leven, tijd en gezondheid? Kunt u verantwoordelijk zijn voor andere mensen?
3
Omdat ze geen verantwoordelijkheid willen nemen, beginnen mensen vaak alles wat er in hun leven gebeurt aan anderen en in algemene externe omstandigheden de schuld te geven: slecht bestuur, ouders niet zo opgevoed, het weer is niet gunstig
Je kunt de omgeving eindeloos de schuld geven van je problemen: ze zeggen: "Ik ben niet mij, en het paard is niet van mij." Maar wees dan niet verbaasd dat iemand anders dit "paard" bestuurt, of liever, je leven.
4
Perfectionisme zit vaak achter de weigering om verantwoordelijkheid te nemen - een ongemotiveerd verlangen om in alles perfect te zijn. De oorsprong van dit fenomeen ligt in de kindertijd: als de ouders van het kind weinig prezen, weinig opmerkten over zijn successen en prestaties, maar tegelijkertijd veel eisten en hem uitscholden voor de minste fout, zou hij de overtuiging kunnen vormen dat het onmogelijk is om van hem te houden, zo onvolmaakt, maar over het algemeen accepteren. En zoals je weet, vergis je niet als je niets doet. Daarom vermijdt zo'n persoon, uit angst voor een fout, verantwoordelijkheid en activiteit. Maar dit is een doodlopende optie, omdat perfectie onbereikbaar is en verzonnen idealen alleen in het hoofd bestaan, en niet in werkelijkheid. Het is beter om van tijd tot tijd fouten te maken, van uw fouten te leren, dan niets te doen en zelfs niet te proberen. Wat als het lukt? Word iets milder voor jezelf.
5
Geef uw kijk op het leven een nieuwe betekenis. Het is een vergissing te denken dat je je vrijheid behoudt door verantwoordelijkheid te ontlopen. Als u niet verantwoordelijk bent voor uw acties, dromen, problemen, moeilijkheden en successen, betekent dit dat iemand anders het doet, van wie u volledig afhankelijk bent.
6
Overwin je twijfels en angsten. Doe elke dag iets dat je bang maakt, en geleidelijk aan, beginnend met de kleine dingen, wen je eraan om bij elke stap weloverwogen keuzes te maken, zodat niemand beslissingen voor je kan nemen. Verantwoordelijk worden betekent jezelf durven verklaren en de consequenties accepteren van elke keuze, handeling of woord.