Alle mensen zijn sterfelijk. Vroeg of laat zal iedereen over de lijn moeten stappen om zijn en niet-zijn te scheiden. Het is niet verwonderlijk dat mensen zich blijven afvragen en zich blijven afvragen: welk lot wacht hen voorbij diezelfde lijn? En de angst voor de dood is tot op zekere hoogte inherent aan elke persoon, zelfs de dapperen zelf. Het is gewoon dat iemand hem kan dempen vanwege karaktereigenschappen of religieuze overtuigingen, en van iemand neemt hij de vorm aan van echte paniek, een obsessie.
Gebruiksaanwijzing
1
Zoek eerst uit waarom deze angst bestaat en zo koppig wordt vastgehouden. Ja, want er is nog steeds geen duidelijk begrip: "Wat gaat er nu gebeuren?". Het is het onbekende, de onzekerheid die de dood en alles wat daarmee samenhangt omhult, een mysterieuze en sinistere halo, die mensen bang maakt. Heel goed gezegd hierover in het beroemde boek van D. Defoe over Robinson Crusoe: "Wat we weten, kwelt ons minder met afschuw dan weglatingen en speculaties."
2
Nu je het antwoord op deze vraag hebt ontvangen, roep je gezond verstand en koude logica om hulp. Denk eens na: als een persoon, uit angst voor onzekerheid, mysterie, zichzelf kwelt met angst, zich het ergste voorstelt, voor wie maakt hij het dan nog erger? Ja tegen jezelf! Dit is geen leven, maar pure pijniging.
3
Trek jezelf bij elkaar, verjaag obsessieve gedachten. Inspireer jezelf: "Ik leef nog en verheug me in het leven, en daar zal het gezien worden!".
4
Religieuze mensen overwinnen vaak de angst voor de dood omdat ze geloven in de onsterfelijkheid van de ziel. Volgens hun opvattingen sterft alleen het lichaam - een sterfelijke schelp en blijft de ziel leven. Met welke argumenten kunnen atheïsten zich troosten? Bijvoorbeeld: "We geloven niet in God, maar het universum is zo gecompliceerd, het heeft zo'n oneindige variëteit dat het idee van eeuwigheid van leven volkomen acceptabel is. De eeuwigheid kan tenslotte in veel verschillende vormen bestaan, we weten het gewoon nog niet"
5
Het is al lang bekend: ledigheid is de moeder van alle ondeugden. Als iemand het echt druk heeft, heeft hij simpelweg niet de tijd of het verlangen om te mopperen, hij geeft zich over aan zware gedachten. Dit moet natuurlijk niet te letterlijk worden begrepen - ze zeggen dat we tot het punt van uitputting moeten werken, dan zal er geen angst voor de dood zijn. Maar iemand die volledig leeft, bezig is met noodzakelijk, nuttig werk, interessante hobby's, hobby's heeft, geniet oprecht van het leven. En gedachten aan de dood bezoeken hem zeer zelden.