Het Sleeping Beauty Syndrome wordt ook hypersomnie, pathologische slaperigheid of het Kleine-Levin-syndroom genoemd. Dit is een vrij zeldzame ziekte die het zenuwstelsel aantast. Meestal ontwikkelt het zich bij adolescenten jonger dan 16 jaar. Tegelijkertijd worden meisjes veel minder vaak ziek dan jongens.
In 1786 begonnen ze voor het eerst te praten over hypersomnie in medische kringen. Het was echter pas in de jaren dertig van de twintigste eeuw dat dit fenomeen serieus werd onderzocht. Deze neurologische pathologie werd behandeld door psychiater Willy Klein en neuropatholoog Max Levin. Daarom kreeg het syndroom van doornroosje de overeenkomstige wetenschappelijke naam: het Kleine-Levin-syndroom.
Tot op heden is deze ziekte niet gebruikelijk, maar toch worden er wereldwijd meerdere diagnoses per jaar gesteld. Wat zijn de oorzaken van deze pathologie?
Waarom komt hypersomnie voor?
De hoofdoorzaak van pathologische slaperigheid is meestal een storing in het zenuwstelsel, de hersenen. Volgens de resultaten van de onderzoeken werd geconstateerd dat bij mensen met het Doornroosjes-syndroom stoornissen van de hypothalamus worden waargenomen. Bovendien wordt de ontwikkeling van het syndroom beïnvloed door hormonen. Om deze reden ervaren adolescenten vaker dan volwassenen een dergelijke neurologische aandoening.
Artsen onderscheiden met name de volgende redenen voor de ontwikkeling van het Kleine-Levin-syndroom:
- erfelijkheid, die mutaties in genen kan veroorzaken en hypersomnie kan veroorzaken;
- traumatisch hersenletsel, vooral in het gebied van de hypothalamus;
- virale infecties, hersenziekten, waaronder kanker;
- storing van het hormonale systeem;
- constant verhoogde lichaamstemperatuur of intense koorts veroorzaakt door oververhitting, vergiftiging, griep, enzovoort.
Tekenen van het Doornroosjes Syndroom
Het belangrijkste symptoom van neurologische pathologie is een constant verlangen om te slapen. Een persoon die aan deze ziekte lijdt, kan tot twee weken achter elkaar slapen, korte tijd wakker worden om te eten en naar het toilet te gaan. Slaap met het syndroom van Doornroosje kan zowel erg oppervlakkig en angstig zijn, als diep, sterk. In ieder geval wordt het niet aanbevolen om iemand met geweld te wekken, anders kun je affectief gedrag, agressie, oncontroleerbare woede tegenkomen.
Een ander belangrijk symptoom van het Kleine-Levin-syndroom is gulzigheid, die geleidelijk kan veranderen in een dergelijke psychologische pathologie als boulimia. Zieke mensen ervaren, ondanks een volledige inzinking en een constant verlangen om te slapen, een zeer ernstige honger. In de zeldzame minuten van wakker zijn tijdens een verergering van de ziekte, kunnen dergelijke mensen een enorme hoeveelheid voedsel eten zonder zich vol te voelen. Ze kunnen misselijk worden van het eten, in sommige gevallen verschijnen misselijkheid en braken, maar patiënten kunnen zichzelf niet beheersen.
Bijkomende symptomen van het Doornroosje-syndroom zijn onder meer:
- geleidelijk verlies van interesse in zaken, werk, studie, hobby's voordat een exacerbatie uitbreekt;
- verhoogde seksualiteit, overmatig verlangen naar intimiteit zowel vóór het begin van de winterslaap als tijdens hypersomnie;
- toegenomen zweten en storingen van het autonome zenuwstelsel;
- afleiding, vergeetachtigheid, tranen, verwarring, verlies van oriëntatie in de ruimte;
- overmatige pijnlijke reacties op licht- of geluidsbronnen;
- rustelozebenensyndroom, pijn in spieren en gewrichten, intense spanning in het lichaam, waardoor slaap zeer intermitterend is;
- verhoogde bloedsuikerspiegel;
- bleekheid of blauwheid van de huid, vooral in de lippen en op de handen.